Thjesht Jete

Nje ecje ne rruget e njomura nga vesa dimerore, me fytyren rrethuar nga avujt e kondensimit te frymeve njerezore , me ato hyjnore, ec dhe mendoj . Mendoj per ate c'ka ndodh cdo dite , c'kemi lene pas ... Sa kohe e pamjaftueshme , sa kohe e cuar dem , sa kohe e sakrifikuar per hir te krenarive dhe dinjiteteve te zhvirgjeruara. Nuk e di por vertete sonte , duket se gjithcka eshte ne nje dimension tjeter , dicka eshte zmadhuar , e dicka eshte zvogeluar. Sonte ajo hene gjysmake duket sikur do te thyhet , do therrmohet para syve te mi. Keto yje te verbuar e dritezene , duket sikur do te gjuhen drejt meje si per te thene se une jam ai qe po shkaktoj gjithcka . Dhe disa drita rrugesh duken sikur kane ulur kokat si per te thene se edhe ato kane nje shpirt qe askush nuk mund ta imagjinoje . Disa te terhequra kembesh dembele qe pertojne te hedhin hapa dhe prishin ate qetesi thuajse kozmike , ate qetesi qe me vret , me pezmaton ne cdo qelize e fragment ndjesie. Eshte nje situate e peshtire qe te vjen thjesht te ulerasesh , sa ta zgjosh gjithe boten nga ky gjume letargjik i sterzgjatur . Ehhh , ne fund te fundit vetem une e ndjej kete . Nuk do me kuptoje njeri , kjo bote do vazhdoje te fleje edhe pa mua . Nuk perben nje ndryshim edhe sikur te bertas apo uleras , thjesht duhet te ec , te largohem ndoshta shume larg , sa me larg te mundem . Por ku do te shkoj ? S'ka asgje miqesore , gjithcka eshte nje  primitivitet i shthurur ne kohet moderne . Asgje nuk ka me lidhje me njerezoren . Papritur asgje nuk ka me lidhje, rete vijne dhe rruget e njomura fillojne te shnderrohen ne pentagrame ku shiu luan sonatat me te perkryera te trishtimit . Cfare dreqin po them ? Ahhh nuk e di , thjesht e di qe po flas , po flas per te prishur letargjine , po cmendem thjesht per ti dhuruar qetesise kozmike disa tinguj , disa melodi te luajtura ne nje kitarre telndryshkur. Ndonje lakuriq nate , sorollatet ne hapesiren e tij per te kapur prene e radhes dhe ato klithmat e uritura te kallin daten , thjesht duke e krahasuar me pamjaftueshmerine tek  te ashtuquajturit Njerezit qe jetojne . Cfare tmerri ! Dikush lutet nen jorgan per nje dite me te bukur , dikush ngre dolli mbi kufomen e te vdekurve , dikush qan sepse humbi njeriun qe e deshi me shume ne kete jete, dikush pret ne nje qoshe per ti ardhur fati nga qielli , dikush punon fort per te arritur qellimet , dikush mundohet te vendose balancat ... eh sikur ... Sikur te kishim mundesine te zgjidhnim nje jete tjeter...