Leter per ju

Pershendetje Bote , Pershendetje Prinder , Pershendetje Miq , Pershendetje Doktor , Pershendetje mbreteresha ime.
Kete leter dua t'ua dedikoj te gjithe atyre qe me dhane arsyet per te mos dashur asgje , per te patur frike nga vetja , per tu tmerruar nga ai qe jam. Gjithashtu nuk dua te harroj te gjithe ata qe jane si une , qe kane dicka te perbashket me mua , qe kane nje jete si e imja, por qe ne fakt do kene nje fund te parakohshem . Jua dedikoj kete ju te dashur te rinj te rrembyer nga euforia e moshes , bete gabimin qe po na kushton jeten.
Se pari dua t'ju them ju doktor I dashur , faleminderit qe me dhate nje leksion te mire ate dite qe mora analizat nga dora juaj . Faleminderit per te gjitha fjalet dekurajuese dhe shpotitese qe me thate. Dua t'ju them qe u treguat mjaft “njerezor” ndaj nje kafshe sic me quajtet ju ate dite. Faleminderit qe nuk me ushqyet pak shprese , dhe qe nuk me dhate as doren ne fund nga frika se ndoshta do ju infektoja . Cfare ironie apo jo ? Nje doktor , nje njeri I ditur dhe me shume informacion, me nje mision teper human , treguat te gjithe urrejtjen tuaj ndaj njerezve si une , e si shoket e shoqet e mia. Faleminderit qe me thate se jam I tepert ne kete toke sepse desha te sorollatesha me vajza rruge , me shoqeri te keqe , por kam frike se do ishte dashur te drejtonit njehere gishtin nga vetja per te pare se cfare ne te vertete femijet tuaj bejne.
Te dashur prinder , me vjen keq qe ju zhgenjeva . Me vjen keq qe rritet nje djale te tille te pagdhendur e problematik . Me vjen keq qe nuk do kem mundesine qe t'ju bej krenar per ate qe jam dhe qe do te jem deri ne diten e fundit te kesaj jete pa kuptim. Ju them me plot bindje Faleminderit qe kishit siklet edhe te me preknit rrobat e paveshura prej 1 viti apo me teper. Nuk e di nese keto fjale do te kene vlere , por e di qe nje dite ,heret apo vone do ju kujtohen pasi dikush te lexoje keto copeza zhgarravinash . Nena ime a te kujtohet qe u thoshe te tjereve qe djali yt do ishte gjithmone nje shembull per te tjeret ? Te kujtohet? E pra djali yt u be nje shembull , nje shembull I keq dhe do ngele pergjithmone nje njolle ne trungun e familjes tone. Baba e mban mend kur me the para pak ditesh qe cfaredo qe te jete ne kete bote , do mbetem biri yt ? Dhe si per ironi sot me the qe te zhdukem nga faqja e dheut nje ore e me pare , dhe qe nuk do vish as ne varrimin tim nese nje dite vdes . Ironike apo jo prinderit e mi ?
E dashur moter , e di qe ti do behesh dikushi dhe ndoshta nje dite vellai yt I cmendur do te te kujtohet . Me fal qe te bera te derdhesh lot , duke kundershtuar nenen e babain vetem e vetem per te me mbrojtur mua . Te kerkoj vertete ndjese per cdo sekonde qe do kalosh pa mua qe sot e tutje . Nese nuk me beson tani qe po hedh keto fjale ne kete cope leter , lotet nuk me pushojne vetem per ty.
Miq e mikesha te mia , te shtrenjtit e mi , ju qe ju dhashe shume gjera deri dje , ku jeni sot ? Pse me largoheni sapo degjoni emrin tim ? Apo mos valle edhe ju jeni shnderruar ne injorantet e modernizmit per pak dite ? Te gjitha keshillat e mia shpresoj t'ju kene vlejtur , gjithe ato ore nen shoqerine e njeri tjetrit vetem per te hequr mendjen nga ato palo problemet e dashurickave tuaja virtuale . E cuditshme eshte qe aty ne boten virtuale jeni shume te ndjeshem ndaj “kafsheve” si puna ime . Sa ironike ! Me behet qejfi per dicka … Nuk ju kam ngelur asgje borxh , asnje sekonde te jetes tuaj . Nuk kam folur prapa kraheve per te tjeret , sic e keni bere rendomte ne cdo takim , kafe, apo ore mesimi. Kam shume gjera per te thene per ju , por nuk kam deshire te zgjatem shume sepse e di qe nuk ia vlen te humbni kohen per te lexuar fjalet e te semurit , ose sic me quajtet te henen te vdekurit qe jeton. Me vjen mire qe ju njoha kush paskeni qene.
E dashura ime , shpirti im, zemra ime , mbreteresha ime , te pergjerohem te me falesh . Te me falesh qe te krijova iluzione te kota , me ato planet tona per te jetuar pergjithmone bashke pa u ndikuar nga asnjeri tjeter. Me fal qe te premtova shume dhe tani nuk po arrij ti mbaj premtimet dielli Im I mengjesit. Me fal qe tu afrova ate dite kur te thashe qe jam I infektuar . Nuk ka problem nese une vuaj nga kjo semundje , vetem shpresoj qe ti te gjesh dike qe do te te doje 1 milion here me shume se une , dhe qe ta duash 1 milion here me shume nga c'me deshe mua. Faleminderit per cdo sekonde qe me ke bere te lumtur, faleminderit per cdo sekonde qe me ke dhuruar ate zemren tende te brishte. Me vjen mire qe njoha nje vajze si ti, nje vajze kaq perfekte saqe do jepja edhe jeten per te , nese dikush do te perpiqej ta lendote. Me vjen mire qe nuk pranova per te shkuar ne shtepine tende pasi kishim pire. Aty do kisha bere mekatin me te pafalshem . Nuk dua qe ky virus te jete pjese e jotja , nuk dua qe edhe ti te vuash si une , kete diskriminim nga gjithkush . Dua qe te te shoh te lumtur por tani jo me perkrah meje. Nuk dua qe ti te merzitesh per mua aspak , ne fund te fundit une desha vete te behesha I semure I pasherueshem, doja vete te behesha ... Te lutem fshiji ato lote , dhe rifilloje jeten . Per here te fundit me kushto pak kohe . Ki kujdes , jeta nuk eshte aspak e lehte, por perpiqu ta lehtesosh, duke me harruar , duke me fshire pak e nga pak nga shpirti yt I ndritur. Me fal...
Eh zot , faleminderit qe me dhe forcen dhe frymen tende keto vite te jetes time. Faleminderit qe me dhurove hapesiren qe nuk dita ta shfrytezoja , nuk kishte asgje me te keqe se liria e tepert. S'kam frike nga asgje tani e di ? Madje as nga ti . Tashme I kam hipur nje treni dhe shpejt do mberrij ne stacionin e fundit. Te lutem zot , beji te gjithe te lumtur ashtu sic ke dashur te me besh edhe mua po te mos kisha devijuar rrugen tende. Nuk me intereson perjetesia, ferri apo cfaredo qe ta quash. Tashme vetem dicka mund te me jape ngushellim , pritja e dites se fundit.
Faleminderit te gjitheve per gjithcka …
Sinqerisht I juaji...

Ndjenja ne negativ

Mirembrema...
Me fal perseri e bera hyrjen gabim. E kam te veshtire te ta them para syve . Me fal qe tregohem kaq i turpshem ,se di cfare ndodh keshtu. Je bere si nje bllokuese fjalesh. Sa here qe te shoh,thjesht buzeqesh,zemra gati sa nuk del nga vendi,dhe fjalet me humbin. Thjesht e adhuroj ate buzeqeshjen,dhe ato sy ,ate veshtrimin qe me gllaberon cdo gje qe me vjen ndermend.
Je thjesht ti, pikerisht ti qe cdo nate me le pa gjume,duke me ftuar te enderrojme se bashku,edhe pse jemi shume afer.
Cdo here qe ndodhem afer teje,thjesht budallepsem,me kap nje heshtje,pikerisht se jam kureshtar te njoh cdo timber te zerit. Dua ti regjistroj te gjitha ne mendje,qe ti kem perhere,dhe te shtyp ate butonin imagjinar te gjerave me te bukura te jetes,dhe te shfaqen si filmi me i bukur,si historia me e mrekullueshme e dashurise ne univers. Bile kam disa dyshime te forta qe kjo qe ndjej per ty cdo moment,kapercen cdo ligj fizik,cdo teori universale,cdo ekuacion matematikor,cdo gjeresi gjeografike, kapercen cdo kuptim te fjales se shenjte, fjales qe jep jete, DASHURISE.

per ...

E varfer kjo nate,
pa henen rrezearte.
Ky qiell sa i shemtuar,
pa yjet e pashuar.

Xhamat avullohen,
ndjenjat shqetesohen.
Shiu token perqafon,
dhe nje shpirt e trazon.

Eshte shpirti i atij,
qe ka filluar te shkrije.
Nga malli pervelues,
per ate qe e beri vajtues.

bote te permbysura

Lejleket marrin udhet,
qiejlagurit erresohen.
Qirinjte perflakin buzet.
e varrshemburit harrohen.

Shkembinjte gudulisen,
valet qafethyera gumezhijne.
Heretiket ne flake ngjizen,
pikat e shiut flakerijne.

O perendi e perdale,
zgjohu nga letargjia e injorimit
Fole per njerezit nje fjale,
qe u mbyten ne gropat e mjerimit

Fundvjeshte

Nata kaplon shpirtin, erresira mbulon endrrat si nje jorgan i rende plot tenja. Era lekund ato pikezat e shiut te ngelura neper telat e nderjes se rrobave. Disa cigare digjen ne ballkonet e erreta te shtepive te pergjumura. Hijet e gjumit duken larg per disa , e te tjereve jane zhytur ne dembelizmin e gjumit eshterlodhur. Melankolia betonon fundvjeshten e ketij nentori , dhe mijera fjale shkruhen ne letra reale e virtuale. Disa biseda me vetveten , disa letra te paderguara, disa dedikime per ndjenjat, shume vargje vertiten ne ajrin e renduar nga lageshtira. Ndergjegjet brejne shpirtrat , e kujtimet bllokojne mendjen. Sisteme e formula te pakufizuara mundohen te gjejne zgjidhje ne aritmetiken e jetes. Afshet e epshet fryhen e shfryhen si tollumbace te vjeteruara. Minutat marrin nje galop per te shembur njeri tjetrin , e oret e ngatheta humbasin ne univesin e pangopur nga mungesa e te ashtuquajtures "Kohe". Dhomat e ftohta te fundvjeshtes llastohen nga gerrhimat melodioze , shpesh heshtjevrasese, shpesh te shqetesuara nga pergjumjet e shfrenuara te njerezve ,njerezve te lodhur nga aktiviteti kafsheror i gjithe dites. Mijera llogari te pambyllura, llogari pa nje shume te sakte , te gjitha te perfshira ne ekuacione prehistorike . Disa te qara foshnjash qe kerkojne pak ngrohesi nene. Disa pyetje kerkojne pergjigje, e shume pergjigje nuk vijne ne kohen e duhur. Shume kohe humb , e askush nuk ben llogari . Renkime denesash te penduara degjohen tutje , e prishin qetesine e lumturise , apo atij castit te lumtur te perjetuar . Burgjet e vetendertuara , kafazet e hekurt shkelin me kembe lirite e te qenit te buzeqeshur. Nje heshtje e kendshme , valle nuk mund te gjendet diku ? Dhe dikush rri duke bere pyetje gjithmone , por zor se dikush do mund t'i kthehen pergjigje. Mijera duar te lidhura , te penguara per te prekur dicka te papenguar. E perpelitja e qepallave shton ritmin per te shpene pak paqe ne luften me pergjumjen. Shiu rifillon , e shuan zjarret e ndezura te frymezimeve. Kaq duhej per te mbyllur disa rreshta te shkarravitur ne ate flete te zverdhur nga vjetersia e lodhjes se tij.